Adam olmak için yaşamak acıları ve ayrılıkları...

"Birgün yaptığın tüm hataların acısını çok ağır şekilde ödeyeceksin deseler de ben yine bildiğimi yapmadan edemezdim, edemedim. Beni ben yapan bu hayattaki denemelerim ve yanılmalarım olmuştur. Bende isterdim ki ilk anında hatalı olduğumu bileyim ona göre hareket edeyim ne yazık ki bazı pismanliklar geri dönüşü olmayan sonuçlar doğurur. Artık pişman olmamak üzere daha farkında bir birey olmak için ne yapılacaksa onu yapacak hata olduğunu bildiğim şeylerin bir süpriz yapıp beni şaşırtmasını beklemeyeceğim. Doğruluğundan emin olduğum herşey için daha fazla sabır ve çaba sarf edeceğim. Geri döndüremedeğim zamana da hayata da üzülmek boşuna... Belki en güzel ben sevemeyeceğim belki en güzel ben sevilmeyeceğim yine de üzülmeyeceğim... Diyorum ya beni ben yapan hatalarımdır, bu kadar kusursuz ve mükemmelliyetçi olmayı düşlememin sebebi de hatalarımdır. İnsan kusursuz değildir yine istemeden bilmeden belki de hatalar yapacağım buna garanti veremem ama uğraştığım ve değer verdiğim herşeyde en iyisi olmak için kusursuz olması için uşengeçlik etmeyeceğim. Beni itenlerin bile istemeyerek itmesinin sebebidir belki de bu üşengeçlik, bu vurdumduymazlık... Buna dur diyebilirim... Kabuğunu kırmanı isteyenler için bile bunu yapabilmelisin diyen birisi daha olmayacak bundan sonra..." kalemi, defteri kenara bırakıp yapacaklarını düşündü bir müddet aydinlanmanın verdiği huzuru hissetti damarlarının her bucağında tüm hücrelerinde beyninde elektrikler çakarak. Gidenler belki geri dönmeyecek; ama boşuna gitmediklerini bilsinler istedi. Boşuna değildi, yaşattığı tüm zorluklar için her birinin dizlerinin dibine ayaklarına kapanmak istedi. Sizi anlıyorum demek için... Sen bu yüzden kızmıştın hiç bir şey değişmesin. Sen sadece boşuna üzülmedin, güzel bir adamı belki de adam ettin. Üzülme bende biliyorum geriye dönmeyeceğini gidenlerin gelseydi bende seni dilerdim. Beyninin kapama butonuna uzattı kolunu lambayı söndürüp gözünü daha guzel yarınlara açmak üzere kapadı...