Fanus nedir, ne amaçla kullanılır, neden balık beslenmez...

   Ben belki de seni sevmek için varoldum yalnızca... Hiç umursamasanda platonik olarak yaşamalıyım. Ben şanslı bir adamdım yanında da vakit geçirebildim. Ruhumun tüm körelmesini istediğim en kırılgan noktalarına dokunman için sana buyur ettim. Dünyanın acımasız düzenine rağmen sana beni hiç kırmazsın beni hiç üzmezsin çekipte gitmezsin gibi güvenmişimdir belki de... Ya da sadece buna inanmaya ihtiyacım olmuştur pembe gözlüklerimi takıp hergünümü yanında geçirebileceğim günlerin hayalini kurmaktan keyif aldığım için vazgeçmemişimdir de inanmaktan... Belki de  bu kadar basit bile değildir... Hayat kadar karmaşıktır yaşamaktan beklentim...
   Nihayetinde yalnızlığının ilk şokunu seninde gençlik yaşlarında yaşamaktan keyif aldığın bir şehirde kendimi seninle o yaşlarında yanyana düşünerek atlattım. Yokluğunun en diri hali yatağımda bana sarılmayan kollarının alışkın olduğum yokluğu iken; bir de şimdi başıma geçmişinin özlemi çıktı. Sanki gelecekten vazgeçmek olmak yetmiyormuşçasına!
   Herşeyi bittiğinde hatalarından arınmış bir insan olduğumda yine de vazgeçmiş olmak zorunda olacak mıyım senin gözlerinden? Geçmişinde keyif alarak yaşadığın şehrin sokaklarını da birlikte keyifle dolaşır mıyız? Yoksa ben gerçekten ömrüm boyunca sensizliğe alışmaya çalışarak öleceğim!